سلام !

بگذارید به حساب اینکه دلم گرفته است !

امروز درست چند ساعت بعد از امتحان 

در کافه دانشکده نشسته ام تنهام فکر میکنم البته این کاریس که زیاد انجام میدم فکر میکنم به ویدا به هم کلاسی هایم چرا من شبیه آنها نیستم و چرا آنها نیز شبیه تصورات من نیستند نمیدانم چرا دلم اینقدر میخواست باور کنم بچه های تک رقمی متفلوت هستند اما نه نیستند !

البته این چیز خوبی نیست این تصورات من را بهم میریزد شالوده ی تفکرم را متلاشی میسازد هنوز به این فکر میکنم که هم کلاسی دوران لیسانس از ترم اول سیگار میکشید مگر نه اینکه سرطان سازست !

چرا خسروی آنهمه سیگار میکشید؟

البته دکتر میگفت اگر تو هم 14 سال با کسی دوست بودی و رهایت میکرد اینطور میشدی !بگذریم ....

در لحظه ی کنونی درک ار واقعیت و محیط اطراف به کمترین میزان رسیده است 

آیا فاصله ی نسل ها 10 سال است یا 30 سال ؟؟

امروز وقتی میخواستند که همارهشان باشم در درون خودم حسی را جستجو میکردم از اینکه من ار چه چیز به آنها پیوند میدهد ؟!

هیچ !!

خوشحالم خوشحالم که متعهل هستم و کسی را شبیه به خودم پیدا کرده ام با دلی ساده و پاک خوشحالم

تنهایی خوب نیست کاش همه آدمها ساده بودند کاش همه ی آدمها خوب بودند 

هواپیما پرواز واژه هایی که قلم را در دستت خشک میکنند رفتن یا ماندن چرا همه میروند ؟

سوال هایی که از پاسخ به آنها عاجزم عاجز 

خائن فراری آن ها خائن فراری نبودند هر چند شاید دور خیلی دور مایل ها و کیلومتر ها !

آنها حتی اگر نخبه که نباید گفت تحصیل کرده هم نبوند آدم هایی معمولی و در عین حال مظلوم بودند

و مرگ چه واژه ی غریبی است وچقدر نزدیک چند سال بعد یا شایدم چند ماه بعد فراموش خواهم شد آیا من در قلب خاطرات کسی جاودانه میشوم یا طوری اتفاق میفتد که انگار هرگز نبوده ام 

آدما متفاوت هستند و من از درک تفاوت عاجز

کاش زود تر از خدا تشکر میکردم 

خدایا شکرت 

آنها بچه های خوبی هستند ولی شبیه تصوراتم نه !!